تأثیر مصرف مقادیر مختلف کافئین و یک وهله فعالیت وامانده ساز مقاومتی بر شاخص های آسیب عضلانی مردان والیبالیست

سابقه و هدف: نتایج برخی داده های علمی تأثیرات مثبت ترکیبات کافئینی بر تعدیل علائم کوفتگی عضلانی تأخیری را گزارش کرده اند. تحقیق حاضر به منظور بررسی تأثیر مصرف مقادیر مختلف کافئین بر برخی از شاخص های آسیب عضلانی در سرم مردان والیبالیست پس از یک جلسه فعالیت وامانده ساز مقاومتی انجام شد. مواد و روش ها: 30 مرد والیبالیست (میانگین سنی 45/1±47/21 سال، درصد چربی 11/347/10 درصد و شاخص توده ی بدنی 26/1±15/23 کیلوگرم بر مجذور متر) در قالب یک طرح نیمه تجربی و دوسوکور به طور تصادفی در سه گروه مکمل (با 6 و 9 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن کافئین) و شبه دارو (6 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن دکستروز) جایگزین شدند. آزمودنی ها 45 دقیقه پس از مکمل دهی در یک برنامه فعالیت مقاومتی با وزنه (با 80 درصد یک تکرار بیشینه تاحد واماندگی) شرکت نمودند. تغییرات شاخص های آسیب عضلانی (کراتین کیناز تام و لاکتات دهیدروژناز تام سرمی) طی سه مرحله (قبل، بلافاصله و 24 ساعت پس از برنامه تمرینی) اندازه گیری شد. نتایج: یافته ها نشان دادند که مصرف مقادیر متفاوت کافئین دارای تأثیر معنی داری بر سطوح افزایش یافته ی آنزیم های سرمی آسیب عضلانی بلافاصله پس از فعالیت در مقایسه با گروه شبه‎دارو نبودند (05/0نتیجه گیری: در مجموع می توان گفت که مصرف مقادیر مختلف کافئین اگرچه نمی تواند جلوی آسیب بیشتر را بگیرد، باعث تشدید شاخص های غیرمستقیم آسیب عضلانی نیز نمی شود.